Jeff Beck mówi o rywalizacji Erica Claptona i tego, czego nauczył go Motown

ostatecznie był zadowolony z tego, jak powstał film. „To było tak, jakby to było twoje życie w skondensowanej formie”, mówi. „Ale pominęli wszystkie krwawe kawałki. Zostawię je dla siebie.

„to, co chciałem zrobić, to spróbować zdobyć dużą firmę filmową w odpowiednim filmie, może nazwać to wszystkimi dobrymi kawałkami” – mówi z uśmieszkiem. „Bo chyba nikt, kto miał długą karierę, nie robił komediowej strony showbiznesu, Rock & rolla, cokolwiek. Szkoda, że nie ma w tym poduszkowca Keith Moon – To tylko złoty pył, chodzenie do pubu na poduszkowcu. To coś, co Mike Myers i Dana Carvey mogli zrobić. byłoby idealnie.”

chociaż Beck jest w Nowym Jorku rzekomo, aby porozmawiać o swojej nadchodzącej letniej trasie z Ann Wilson i Paulem Rodgersem, zaprzecza pytaniom o to, czego powinni oczekiwać jego fani. „Wolałbym, żeby ujawnienie miało miejsce muzycznie, a nie słownie” – mówi. Podobnie, jest zwarty na temat kierunku, w jakim obiera nową muzykę, nad którą pracuje. Wszystko, co powie, to to, że ” trasa będzie sygnalizować kierunek muzyki.”Zamiast tego, zaskakująco zgryźliwy gitarzysta spędza następną godzinę na rozmyślaniu nad swoją dotychczasową karierą.

jak to jest obejrzeć ten film i usłyszeć wszystkie miłe rzeczy, które Jimmy Page, Eric Clapton, David Gilmour i Slash mieli do powiedzenia o Tobie?
muszę przyznać , że była łza, zwłaszcza z Erykiem. Nie spodziewałam się, że będzie w nim. Studiowałem jego twarz w kółko, żeby się upewnić, że nic więcej się nie dzieje . Ale nie, to było po prostu przytłaczające.

w filmie Eric powiedział, że słuchanie Twojej gry daje mu wiele pobudek.
Och, więcej niż jeden? To zabawne, jak postać Erica została zapisana w moim mózgu jako prawdziwy męczący chłopiec, siła, z którą należy się liczyć, ktoś, kto jest humorzasty, może punchy. I nigdy go nie spotkałem, dopóki nie byłem w Yardbirds i ten czyn został popełniony. Już bardzo go zdenerwowaliśmy, docierając do Ameryki, zanim zdążył wyjechać, i sprzedawaliśmy płyty-dwie bramki, których szukałaby większość gitarzystów rockowych & – a on grał w klubie z Johnem Mayallem przez osiem osób . Pomyślałem: „przynajmniej jesteś zaangażowany w swoje rzemiosło”. A potem, oto i on wychodzi ze śmietaną i obmacuje nas po głowie.

czytając stare wywiady z wami, wydaje się, że poczuł z wami jakąś zawodową konkurencję. Czułeś to kiedyś?
pamiętam, że zaprosił mnie na ten koncert w Guilford, niedaleko miejsca, gdzie mieszka, i pomyślałam: „Dlaczego mnie pyta?”Myślałem,” oczywiście nie będziesz grał, więc idź i napij się piwa.”Po drodze pyta:” chcesz zagrać w „Blackie”?”A ja na to:” nie znam tej piosenki.”Powiedział:” nie, to moja gitara.”Poszedłem,” Oh, UPS.”Pierwsze nieszczęście wieczoru. Powiedziałem: „nie wziąłem gitary, więc to zrobię.”Chwilę później odwrócił się, stanął przy samochodzie i powiedział: „to nie będzie jedna z tych olewających rzeczy, prawda?”Powiedziałem,” słuchaj, albo gram, albo nie. ” i było to, jak to się mówi, niewygodna rywalizacja o to.

dowiedziałam się później od Pattie, jego żony, że na pewno było-szczególnie w przypadku Stevie Wonder. Nie był zbyt rozbawiony tym, że zrobiłem coś udanego ze Steviem. Myślę, że to może trochę zaszło mu za skórę.

czy ty w ogóle tak do niego czułaś?
nie, po prostu myślałem, że ma bluesa. Ma też kilka bardzo dobrych piosenek popowych. Ja też nie. Nie mam zamiaru stawiać się na gitarzystę bluesowego, mimo że uwielbiam grać bluesa.

zawsze cytowałeś wczesne rockowe & rolki, takie jak Gene Vincent i gitarzysta jazzowy Django Reinhardt, jako większy wpływ na ciebie niż artystów bluesowych.
to dlatego, że to była pierwsza eksplozja nuklearna. Musiał złapać Jimmy ’ ego w ten sam sposób. Wierzę, że James Burton był ważniejszy od Earla Hookera w pierwszej chwili. Ale dopiero podczas spotkań z Jimem w jego domu, w naszych nastoletnich latach, naprawdę poznaliśmy, kto co gra. Byliśmy jak reporterzy chodzący do swoich domów: „właśnie słyszałem, że Buddy Holly nie grał w „that’ ll Be the Day.”A my na to:” co?”To był ktoś inny; Grady Martin grał na gitarze. To było szokujące dla kogoś, kto był tak niesamowicie oddany tym graczom i wierzy w nich.

jaki był Jimmy, kiedy go poznałaś?
jak oglądasz ten film, to jak się zatrzymasz na tym zdjęciu mnie z nim, to on miał malutką twarz i krótkie włosy. Może kilka lat później, jedno pukanie do drzwi i stoi tam inna osoba z metrowymi włosami. i tak zmieniła się Moda. Ale tak, był podekscytowany. Podobnie, byliśmy dwojgiem ludzi, którzy starali się dowiedzieć, jak to się robi i ogólnie cieszyli się tym ze stuprocentową dbałością o szczegóły.

twoja matka popchnęła cię w stronę fortepianu, ale to nie trwało. Co twoi rodzice sądzą o twojej karierze rockowej?
pewnie wymazałem, jak to było naprawdę, bo po prostu nie dbam o to, aby przypomnieć sobie jakieś wstrząsy w rodzinie, których było mnóstwo. Ale jakoś mi nie przeszkodzili. Narzekali, ale mnie nie powstrzymali. Pewnie pomyśleli: „jeśli ma gitarę, nie będzie kradł.”Jedynymi przyjaciółmi, których miałem, byli ludzie o niskim statusie; większość z nich była o krok od więzienia.

czy kiedykolwiek docenili Twój sukces?
nie, pobili mnie.

chodziło mi o twoich rodziców, nie przyjaciół.
o nie, pobili mnie . Najśmieszniejsze z rodzicami jest to, że sąsiedzi narzekali, że gram za głośno. W dniu, w którym stanąłem na szczycie tatusia, podcinali żywopłoty podejrzanie późnym wieczorem, kiedy wróciłem do domu, żeby powiedzieć: „Och, widziałem cię w telewizji. Bardzo, bardzo dobrze. Tak, rok temu zadzwoniłbyś na policję.”

w 1971 roku Rolling Stone prowadził Twój profil, w którym mówiłeś o dołączeniu do Yardbirds, a oni powiedzieli ci, że nie możesz użyć echo do grania bluesa Chicago. Co z tego pamiętasz?
nie pamiętam, żeby Keith był purystą. Pomyślałem: „możesz być purystą i możesz być biedny. Zrobię to, co uważam za najlepsze.”Zanim mnie zaprosili, byłem chyba na drodze w kierunku muzyki całkowicie awangardowej i eksperymentalnej-trochę jak Eric Dolphy, Roland Kirk. Nie chcę stawiać się na takim poziomie muzycznym, ale mechanika tego, co robiłem, wydawała najdziwniejsze dźwięki, jakie mogłem. Wtedy przyszedł Eric i zobaczył mnie, i zdał sobie sprawę, że do tego zmierza ta praca.

porozmawiajmy o „sercu pełnym duszy.”Film wyjaśnia, w jaki sposób naśladowałeś to, co sitarysta grał na Twojej gitarze. Robiłeś to wcześniej?
tak, ale w mojej głowie było coś, co Ravi Shankar tam umieścił. Grał łuski na jednym cienkim drucie-reszta to struny dronów – a on po prostu robił najszybsze łuski. Byłem pod wrażeniem szybkości, intonacji i mikrotuningu. Pomyślałem: „To może być użyte. Jest to dźwięk, którego ludzie nie słyszeli na płycie popowej, innej niż klasyczne indyjskie rzeczy.”Więc byłem już na tej ścieżce; Nie mogłem wyciągnąć tego riffu w środku sesji.

film Blow-Up, w którym pojawiłeś się z The Yardbirds, został na krótko włączony do doc, ale nie wspomniał o tym, że musisz rozwalić gitarę jak Pete Townshend. Jak się z tym czujesz po tylu latach?
no jasne, że KTO został poproszony o zrobienie tego i odmówili. Nie byłem w stanie się kłócić, kiedy zapłacili nam dużo pieniędzy, a to był prawdziwy, profesjonalny film z włoskim producentem i reżyserem, a on po prostu powiedział: „rozwalisz sobie gitarę.”A ja na to:” Nie, Nie zrobię tego.”To był sunburst Les Paul. Powiedział: „kupimy ci kolejną.”Nie zrozumiał, że nie robi się tego większości gitar. Wypożyczyli sześć gitar dla początkujących i były tak tanie, że przyszły w przezroczystej plastikowej torbie . Pamiętam, że niewiele z nich zostało, kiedy skończyliśmy. Pomyślałem: „OK, jeśli chcesz, żebym był Petem Townshendem, zrobię to. Kto będzie się kłócił, kiedy pieniądze tam były?”Myślałem, że dostanę patyk od Pete’ a, ale nigdy tego nie zrobiłem.

rzecz w tym, że i tak rozwalałem wzmacniacze – z wściekłości, a nie z showbiznesu. Jeśli trzaskały, były skończone i kończyły na podłodze. Pete mógł nas widzieć. Wątpię, ale gdyby przyszedł z zespołu, zobaczyłby, jak to robię – bash wzmacniacz i szczerze traktuje gitarę jak kawał gówna.

podobał Ci się Blow-Up?
myślałem, że to głupie. To była świetna rozrywka, i ciężko jest utrzymać ludzi na krawędzi siedzeń, ale jeśli wysadzisz film, nadal pikselują. To sprawia, że jest mniej jasne. Cały sens tej historii polegał na wysadzeniu tego żywopłotu, w którym wbijała się broń, a to stało się mniej jasne . Więc to nie miało sensu. Dla rozrywki było to straszne. Ale z pewnością mieli odpowiednie wyczucie psychodelicznego Londynu i tego, jak to było.

opuściłeś Yardbirds w trakcie wycieczki o nazwie karawana gwiazd. Czy kiedykolwiek tego żałowałeś?
Nie To była najlepsza rzecz. Zrobiłem to za wielką cenę, ponieważ nie zdawałem sobie sprawy, że opuszczając zespół nie wiedziałem, dokąd pójdę. Wróciłem do dziewczyny z Los Angeles. Wielki błąd. Mam ciepłe przyjęcie. Pomyślałem: „OK, kurczę jej styl.”Kiedy wiedziała, że przyjadę do miasta, było dobrze.

i wtedy skończyła mi się Wiza, więc musiałem iść do domu, a to było chyba najgorsze, bo nic nie miałem. Dałem gitarę Jimowi . A ja mieszkałem z mamą bez pieniędzy. A jednak nie miałem ochoty zadzwonić i powiedzieć: „myślisz, że mógłbym wrócić? Już mi lepiej.”Nie miałbym jaj, by to zrobić. Nawet gdyby mnie zapytali, pewnie bym tego nie zrobił. Kiedy jesteś tak mocno kopnięty, zdajesz sobie sprawę, że jest poważna pobudka, a potem wstajesz i coś z tym robisz. Pomyślałem, ” OK, musisz się teraz rozkręcić.”

tak, po prostu kup nową gitarę i poznaj nowych ludzi.
mógłbym już nigdy nie zagrać. Wtedy szczęśliwie wróciłem z rodem .

mówiąc o rodzie, w filmie powiedział, że ciężko pracowałeś, aby zaaranżować utwory na swoim pierwszym albumie, The Jeff Beck Group ’ s Truth, aby były bardziej interesujące niż standardowy 12-taktowy blues. Jaka była twoja wizja?
kochałam Motown. Uwielbiałem muzykalność i dźwięk. Na każdej płycie były świetne piosenki z niuansami. I nieuchronny dźwięk perkusji i Jamesa Jamersona. Nie mogłem tego zignorować. I starałem się zastosować kawałek Jamesa Jamersona-ten piękny dźwięk fatbacka, który miał z perkusją – do grupy z Micky Waller. Mieliśmy trochę Motown czuć się dzieje, ale to było twardsze krawędzie. Gdyby można było nieco wymknąć się graczom Motown spod kontroli, To właśnie o to mi chodziło – ciężki wpływ bluesa, ale z może kilkoma innymi zwrotami akcji.

rozpadłeś zespół w czasie, gdy byłeś zarezerwowany na Woodstock. Dlaczego myślałeś, że chłopaki nie są na to gotowi?
bo wiekszosc koncertow to byly Wysypy . Z całym szacunkiem, ale były bardzo samotne. To znaczy, był Klub Luanne, w którym z trudem można było wstać na scenie; trzeba było pochylić głowę, aby powstrzymać ją przed uderzeniem w sufit. Billy Gibbons był na widowni i pamięta, że próbowałem podłączyć wzmacniacze, a na górze sufitu było ledwie miejsce na podłączenie kabla. Nikt nigdy nie widział tak dużego wzmacniacza.

więc po prostu nie graliśmy przed dużą publicznością. Zrobiliśmy Fillmore West, co było radosne, z wyjątkiem części, w której wszyscy zaczęli wąchać dym w powietrzu, co sprawiało, że byłeś naćpany. Ale gdzieś po drodze, kiedy pojawiła się druga trasa koncertowa i zaproponowano nam występ na Woodstocku, pomyślałem, że w zespole jest zły klimat. To był Ronnie Wood i Rod i tyle. I nie było mnie nigdzie na zdjęciu. Wybuchały, a ja utknąłem.

nie było koleżeństwa.
z jakiegoś powodu się popsuło. Kiedy powiedzieli, że na Woodstocku będzie około 100 000 ludzi, a liczba ta wzrosła do 200 000, odparłem i pomyślałem: „nie chcę tego robić.”Jeśli to nagrywają, to jest zbyt nerwowe. Przejdźmy przynajmniej do punktu, w którym mamy hit i oznacza coś więcej niż gloryfikowany zespół barowy. Nie znalazłem stóp.

kiedy poczułeś, że znalazłeś swoje stopy?
nadal szukam Przypuszczam, że pracował z Georgem Martinem. Kiedy miałem pieczęć zgody od kogoś takiego jak on, przeszedłem długą drogę.

wspomniałeś, że ludzie ćpają w Fillmore. Jesteś jednym z tych artystów, którzy nie słyszą historii o alkoholizmie czy narkomanii.
nie, trzymam to w tajemnicy . Rozumiem, jak łatwo można iść tą drogą. Ale jestem jedną z tych osób, które nigdy nie wyobrażają sobie chodzenia po scenie . Zrobiłem to raz, choć w małej Świetlicy Wiejskiej, i moje nogi ustąpiły, gdy szedłem po schodach. Ale byłem napędzany. W jakiś sposób pomyślałem: „nie mogę się odwrócić. Mam na sobie garnitur. Właśnie dołączyłem do tego małego zespołu.”A kiedy wstałem na scenę, nie musiałem się martwić, ponieważ krzyczeli na wokalistę i nie zauważyli mnie. Gdyby na mnie patrzyli, uciekłbym .

album Your Truth zawiera „Beck’ s Bolero” – utwór, który zawierał niesamowity skład you I Jimmy Page na gitarze, Nicky Hopkins na pianinie, John Paul Jones na basie i Keith Moon na perkusji. Kto krzyczy tuż przed przyspieszeniem?
Keith. Właściwie, po tym jak to zrobił, zwinął jeden z mikrofonów werbli i od tego momentu nie słychać werbli. Pamiętam ten potworny krzyk gargulca, myśląc: „tego właśnie chcemy. Dokładnie tak.”To były tylko dwa ujęcia i mieliśmy je.

nagrałeś inne piosenki z tym składem –
tak, to zniknęło.

jacy byli?
to były pomysły na miejscu, które miałem tylko po to, abyśmy mogli wycisnąć z tego składu jak najwięcej nagrań z Jimmym, Johnem Paulem Jonesem i Keithem Moonem. Pomyślałem: „zarezerwowaliśmy je na dziś, kupmy tyle rzeczy.”Ale” Bolero ” to była jedyna rzecz, nad którą pracowaliśmy, a kiedy to było zmiksowane i brzmiało naprawdę dobrze, po prostu poszliśmy na dżem. Więc są jeszcze dwie lub trzy rzeczy. Bóg wie, gdzie są.

założyłeś kolejną grupę Jeffa Becka i pod koniec tego składu spotkałeś się ze Steviem Wonderem, napisałeś z nim muzykę i nagrałeś solówkę na „What become Talking Book”. Czy praca z nim była magicznym doświadczeniem?
tak. Byłem już w Motown w 1970 roku z Cozy, co było edukacją, której nie chciałbym przegapić. Siedziałem tam przez 10 dni oglądając Jamesa Jamersona i tych wszystkich graczy. Więc kiedy Stevie zgodził się na to, co wymyśliła Epic Records, byłem w tym. Powiedziałem: „naprawdę kocham Stevie na albumie Music of my Mind.”To był kamień milowy. To była rewolucja w tym, czym mógłby być każdy album muzyczny ze wszystkimi syntezatorami, a piosenki były świetne. Byłem przez nich zahipnotyzowany. I następną rzeczą, którą wiesz, robię kolejny album, dziękuję.

nie przejmowałbym się, gdyby nic się nie stało. Po prostu siedzieć i patrzeć jak pracuje i dowiedzieć się jak to się robi było świetne. Czas mija. Myślę, że to były trzy lub cztery dni, i to było po prostu niesamowite. Mógł tam siedzieć i odtwarzać piosenkę na klawiaturze. To byłby pierwszy refren-idealny – potem idź i załóż perkusję lub bas.

jego hit „przesąd” wyewoluował z tych sesji. Grałeś na perkusji i spodobał mu się groove i napisał do niego część klawiatury. Co się stało z wersją, którą z nim nagrałeś? Nie zgasłeś, bo rozpadła się druga grupa Jeffa Becka.
mam Jest na małej 3-calowej rolce. Nie gra się go od 1972 roku, więc nie wiem, czy jest po prostu zepsuty, czy nie. Ale wszystkie taśmy, które mogę znaleźć, są gotowe do pieczenia i obróbki.

czy to projekt nad którym pracujesz?
ja juz zrobilem koncert na zywo, ktory Zremiksowaliśmy i dopracowaliśmy jego brzmienie. Brzmi nieźle. Wersja „Superstion”, którą wykonałem z BBA okazała się świetną heavymetalową piosenką.

przechodząc do Blow by Blow, co było w większości instrumentalne, powiedziałeś w doc, że zainspirowało Cię słuchanie Johna McLaughlina z Milesem Davisem. Co skłoniło cię do skoncentrowania się głównie na muzyce instrumentalnej?
po prostu wiem, że John to zrobił. Orkiestra Mahavishnu była wyraźną lekcją, że istnieje życie po Śpiewakach. Pomyślałem, że gdybym mógł zrobić bardziej uproszczoną wersję tego – bo tam gdzie mieszkam nie ma Billy ’ ego Cobhama, Nie wiem jak wy – byłoby dobrze. Nacisk na świetne granie, a nie na nagrywanie rewelacyjnych płyt popowych przypadł mi do gustu. Ważniejsze było, by być częścią tego, jak to się mówi, pomysłowości, która miała miejsce muzycznie.

Eric Clapton powiedział w doc, że czuje, że jesteś muzykiem rockowym, który rozumie jazz.
byłem z tego bardzo, bardzo zadowolony, ale nie rozumiem jazzu . Jeśli kiedykolwiek widzieliście ten klip Chrisa Guest z Spinal Tap, mówiący o jazzie, gdzie idzie, ” dlaczego grają tak cicho? Czego się boją?”Pomyślałem,” To takie zabawne.”Oczywiście, rozumiem to, co słyszę. Ale najlepsze w rock & rollu jest to, że jest to uproszczenie między oczami. To właśnie były „Hound Dog” i „Rock Around the Clock”. I nie mów mi, że to nie sprawia, że chcesz skakać w górę iw dół, kiedy to słyszysz.

w latach 80. A w innych wywiadach, mówiłeś, że czułeś, że dekada i Lata 90. nie były dla ciebie najlepsze. Dlaczego?
bo sluchalem wszystkiego co sie wtedy natknelo. Zauważyłem ludzi takich jak Michael Jackson i pomyślałem: „fantastycznie, ale to nie dla mnie.”Potem był cały rock z lat osiemdziesiątych & roll metal circus z Quiet Riot, cała sprawa z wielkimi włosami i groupies z tymi samymi włosami. Dzięki Bogu nigdy tam nie wszedłem. Zamykały się więc drzwi na możliwość zagrania sporego koncertu, bo to się sprzedawało. I dobrze, że nie ma cię w pobliżu. Jesteś odświeżony.

mniej więcej w tym czasie pojawili się też gitarzyści tacy jak Joe Satriani i Steve Vai. Co wtedy o tym sądzisz?
z jednej strony cieszyłem się, że gitara wciąż jest królem. Wywiesili wielką flagę na gitarę. Przynajmniej to nie była kupa syntezatorów, a gitara była wypychana z obrazu . Szanowałem Vai ’ a i Eddiego Van Halena. Świetnie. Daj im to. O ile nie naruszało to mojego stylu – a nie naruszało-byłam szczęśliwa.

wiele razy pojawiałeś się gościnnie na albumach Micka Jaggera i Tiny Turner w latach osiemdziesiątych.
no i kto mi odmówi jak dostanę telefon? Byłbym dumny, że ktoś przypomniał sobie, że w ogóle żyję .

co pamiętasz o pracy z Tiną?
to było niewiarygodne. Producent nie zagra piosenek głośniej niż o jedną dB, a ja nie byłem do tego przyzwyczajony, ale utwory były zajebiste. „Steel Claw” był bardzo uptempo, a „Private Dancer” był świetny. Ale musiałem zaśpiewać solo w piosence w stylu stadionu w radio volume, a Tina przyszła i powiedziała: „Jak leci?”Poszedłem”, OK.”Powiedziała:” powiem ci, co zrobię. Zrobię wokal prowadzący, żebyś mógł rozpalić ogień.”A potem, świetnie. Siedziałem tam. Jedno ujęcie. To było to. A ona na to: „zostawię cię z tym.”I wróciła trzy lub cztery godziny później, a ja wciąż walczyłem próbując uzyskać dźwięk. Ale wszystko skończyło się naprawdę dobrze, bo jej się podobało i zabrała mnie na kolację . Było całkiem nieźle.

ostatnio pojawiły się doniesienia o problemach Gibsona i Guitar Center. Co o tym sądzisz?
cóż, kto by pomyślał, że 50 lat temu, kiedy Stratocaster pojawił się w Londynie, nadal będzie to kultowa gitara. Nie obchodzi mnie, co mówią, Les Paul jest blisko, ale Strat i Tele są nadal narzędziami handlu. A teraz mówisz mi, że to się dzieje. Myślałem, że nadal jest dość silny.

to jak płyty. Nawyki zakupowe ludzi są różne. Wszystko się zmienia. Rave ’ y, rapy i tak dalej. Shuffle dance i kluby trance – jest tam 10,000 ludzi z masywnymi głośnikami i jeden facet z zestawem słuchawek. To nieuniknione, że to się skończy. Jeśli nie teraz, to już niedługo. Czekam na ponurą śmierć .

mówiąc o muzyce rave, podobało mi się wiele elektronicznych rzeczy, z którymi pracowałeś nad you Had it Coming.
Wow. Potrzebował kogoś, kto by to wyprodukował, kto by zrozumiał, jak to się stanie, a nie tylko zamieci gdzieś w magazynie wytwórni płytowej. Ludzie, którym zagrałem ten materiał, cieszyli się nim. Po prostu nie był wystarczająco podchwycony, więc nie zrobiłem kolejnego. Zwolennicy hardcore ’ owych gitar tak naprawdę nie chcą tego słuchać, a Oto kim jest moja publiczność. Nigdy nie było ponad to. Gdybyśmy mieli jakieś trafienie, byłoby inaczej. Ale wyczułem, że nie posuwasz się już za daleko. Myślę, że woleliby zobaczyć, jak real gra z prawdziwymi graczami.

kiedy wydałeś swój ostatni album, Loud Hailer, mówiłeś, że chcesz uciec od ” guitar-nerd thing.”
Nie wiem. Ilekroć wchodziłem na stoisko z magazynami na dworcu kolejowym, widziałem wielkie hordy tych czasopism z napisanymi na nich nerdami . Nie mam na myśli żadnego braku szacunku, ale naprawdę nie chcę poczytać o tym, że chodzi mi o średnicę strun . Niech będzie jakaś tajemnica związana z Twoim rzemiosłem. A strona po stronie to gadżety i elektronika. Przypuszczam, że w pewnym sensie jest to zdrowe, ale Muzyka tego nie odzwierciedla. Nie słyszałem nic, co jest tak daleko w górę skali od tego, co już wiem jako Mój ulubiony rodzaj muzyki. Więc to kolejne pudełko sztuczek, których słuchamy, czy to odtwarzacz?

jaka muzyka porusza cię ostatnio najbardziej?
zagłębiam się w młodszą muzykę, tą muzykę taneczną shuffle. Studiuję ludzi nie tylko pod kątem inspiracji czy muzycznie, ale po prostu ich życia. Kiedy widzisz klipy na YouTube z tymi dziewczynami tańczącymi do swoich rzeczy, po prostu chcą iść i wyrazić siebie. Widać, że jest tu masywny. Nie przejmują się tym, że mają w tym swój udział. Skaczą w górę i w dół, wykonują ten niesamowity taniec i wymyślają własne kroki. Pewnie mają cztery galony Red Bulla . Fascynuje mnie to.

i chcą, żeby ich uszy wydmuchiwały miliardowe systemy dźwiękowe. Myślisz: „jakie to żenujące, gdybyśmy pojawili się z zestawem perkusyjnym? Byłoby źle. Po prostu wychodzili.”Wszystkich basowych rigów i czystego gustu systemów dźwiękowych nie było, kiedy zaczynaliśmy. Wszyscy chcieliśmy tego masywnego, mocnego dźwięku, ale go tam nie było. Dlatego graliśmy głośno i mamy duże wzmacniacze. Ale jestem dobrze dostrojony do tego, co się dzieje.

w doc Jennifer Batten nazwała Cię ” nieznanym bohaterem dla mas.”Byłem ciekaw, co z tego zrobiłeś i czy czujesz się komfortowo ze swoim poziomem sławy.
cóż, skoro tak powiedziała, to tak musi być. Nie mogę tego skomentować. Mogę tylko powiedzieć, że nigdy nie zrobiłem tego wielkiego, na szczęście prawdopodobnie. Kiedy rozglądasz się i widzisz, kto zrobił to ogromne, to jest naprawdę zepsute miejsce, kiedy o tym myślisz. Może jestem błogosławiony, że tego nie miałem. I muszę na to patrzeć w ten sposób.