podczas gdy mała ekspozycja na słońce może być dobra dla statusu witaminy D, zbyt wiele może zwiększyć ryzyko raka skóry, ostrzegł Dr Jean Y. Tang, profesor nadzwyczajny dermatologii na Uniwersytecie Stanforda. „Musisz to zrobić w bardzo bezpieczny sposób, gdzie masz wystarczająco dużo słońca, aby wyprodukować witaminę D, ale nie tak dużo słońca, że powodujesz rumień, zaczerwienienie i oparzenia słoneczne” – powiedziała.
podczas używania kremu przeciwsłonecznego, kapelusza i odzieży ochronnej przeciwsłonecznej może hamować syntezę witaminy D, „dla typowej zdrowej osoby zachowania chroniące przed słońcem nie obniżają zbytnio poziomu witaminy D”, powiedziała, Ponieważ większość ludzi nie jest wystarczająco czujna, aby cały czas blokować ekspozycję na promieniowanie UVB.
zimą o wiele trudniej jest uzyskać wystarczającą ilość UVB, aby wyprodukować witaminę D, ponieważ ludzie zbierają się w chłodne dni, a słońce pozostaje niżej na niebie. Kilka badań wykazało, że nieodpowiednie UVB ogranicza syntezę witaminy D przez co najmniej kilka miesięcy w okresie zimowym powyżej około 35 stopni szerokości geograficznej — która biegnie przez południowe granice Tennessee i Nevady; Boston jest na 42 stopni szerokości geograficznej.
jednak podaż witaminy D nie spada natychmiast zimą. „Jedną z rzeczy, o których należy pamiętać, jest to, że nasze ciała mogą przechowywać witaminę D w wątrobie i tkankach tłuszczowych, więc istnieje wiele możliwości wytwarzania witaminy D wiosną, latem i jesienią”, powiedziała Carol Haggans, zarejestrowany dietetyk i rzeczniczka Biura suplementów diety National Institutes of Health.
jednak badania konsekwentnie pokazują, że poziom witaminy D spada w zimie, osiągając najwyższy poziom we wrześniu, a najniższy w marcu.